Najlepsze jednostki specjalne są wyspecjalizowane w technikach walki, w działaniach na morzu, lądzie, w powietrzu, czy pod wodą. Stanowią elitę armii, policji czy straży granicznej. Wykorzystuje się je do prowadzenia działań wojennych, operacji antyterrorystycznych, akcji zwiadowczych i poszukiwawczych oraz do uczestniczenia w akcjach humanitarnych. Przeczytaj, które z istniejących spec jednostek naszym zdaniem są najlepsze. Najlepsze jednostki specjalne są wyspecjalizowane w technikach walki, w działaniach na morzu, lądzie, w powietrzu, czy pod wodą. Stanowią elitę armii, policji czy straży granicznej. Wykorzystuje się je do prowadzenia działań wojennych, operacji antyterrorystycznych, akcji zwiadowczych i poszukiwawczych oraz do uczestniczenia w akcjach humanitarnych. Przeczytaj, które z istniejących spec jednostek naszym zdaniem są najlepsze i dlaczego? 1. Navy Seals – USA United States Navy Sea, Air and Land (SEAL) (Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych Morze, Powietrze i Ląd), to spec grupa powołana do życia w 1961 roku przez prezydenta Stanów Zjednoczonych John F. Kennedy. Jej celem miała być walka w wojnie wietnamskiej, która stanowiła dla USA największe wyzwanie i wymagała zastosowania w akcji jednostek zdolnych do walki w trudnych warunkach i rozpoznania oraz eliminowania potencjalnego wroga. Sealsi się idealnie do tego zadania nadawali. Podczas walk z Vietcongiem zyskali przydomek „diabły o zielonych twarzach” ze względu na używany kamuflaż oraz szybkie i skuteczne akcje. Zobacz komandosów Navy Seals: Jednak historia zaczęła się znacznie wcześniej, bo w czasie II wojny światowej. Wtedy to właśnie i podczas konfliktu koreańsko-amerykańskiego działał „UDT” (Underwater Demolition Team), który który uważany jest za prekursora SEAL (United States Navy Sea, Air and Land), czyli czyli Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych Morze, Powietrze i Ląd. Jak sama nazwa wskazuje komandosi z tej formacji walczą na morzu, lądzie i w powietrzu., ale i wykonują zadania pod wodą. Dzięki temu są uniwersalną jednostkę i chętnie wykorzystywaną do wszelkich działań bojowych. Dziś popularne „Foki „używane są do akcji bezpośrednich i specjalnych operacji rozpoznawczych. Biorą udział w tzw. VBSS – czyli opanowanie jednostek pływających. Poza tym wskazują cele lotnictwu, prowadzą rozpoznanie naziemne, eliminują lub mają za zadanie schwytać najniebezpieczniejszych terrorystów i biorą udział w misjach ratunkowych. SĄ także wykorzystywani w walce z handlem i przemytem narkotyków. – To są ludzie, którzy się nie denerwują, nie drżą im ręce. Potrafią trafić w oko terrorystę, który pół twarzy zasłania zakładnikiem- mówi o żołnierzach Navy Seals, twórca jednostki GROM, generał Sławomir Petelicki, zarazem jedyny honorowy polski członek tej jednostki. Ich trening trwa wiele miesięcy. Najpierw muszą przejść 25-tygodniowy kurs BUD/S (Basic Underwater Demolition/SEAL – podstawowy kurs niszczenia podwodnego), a później 16-tygodniowy kurs kwalifikacyjny SQT (SEAL Qualification Training). Wszystko, dlatego, bo żołnierze tej formacji muszą zostać perfekcyjnie przygotowani siłowo, kondycyjnie i sprawnościowo, by mogli skutecznie przeprowadzać operacje bojowe w najtrudniejszych warunkach. I pomimo dostępu do najnowocześniejszych technologii i wyników najświeższych badań naukowych, podstawą treningu fizycznego członków tych elitarnych oddziałów są wciąż ćwiczenia z obciążeniem własnego ciała. W czasie selekcji kandydaci do służby w elitarnej jednostce każdy dzień spędzają na bieganiu, pływaniu i pokonywaniu torów z przeszkodami. W późniejszych etapach dochodzi szkolenie partyzanckie, szkolenie z walki w terenie miejskim i kurs spadochroniarski. Dopiero po przejściu tego specjalistycznego programu treningowego, żołnierze Seals mogą nosić i szczycić się Odznaką Walki Specjalnej znanej także jako Trójząb SEALsów. W marcu 2002 roku komandosi Seals wzięli udział w operacjach „Anakonda” i „Enduring Freedom”. Rok później przeprowadzili operację „Iraqi freedom” w Iraku. A ostatnio przeprowadzili akcję”Geronimo” , w której zabili szefa Al-Kaidy Osamę bin Ladena w Pakistanie. Podczas tej akcji zginęło co najmniej 5 osób: czterech mężczyzn, w ty, Osama bin Laden i jeden z jego synów, oraz kobieta, która stała się żywą tarczą. Dwie kolejne kobiety zostały poważnie ranne – służyły one terrorystom jako żywe tarcze. Ostrzał komandosów z Navy Seals trwał około 40 minut. Po akcji zwłoki Osamy bin Ladena zostały zabezpieczone i zabrane. Przeprowadzone później badania DNA potwierdziły tożsamość terrorysty. Navy Seals liczy jedynie około 2,5 tysiąca osób, co sprawia, że jest to najmniejsza operacyjna jednostka Stanów Zjednoczonych. Jednak najmniejsza, jak się okazało wcale nie stanowi najgorsza, bo komandosi Seals stanowią elitę jednostek specjalnych nie tylko w Stanach Zjednoczonych, ale i na całym świecie. Wszystko, dlatego, że są znakomicie wyszkoleni, wykonują skutecznie i precyzyjnie powierzone akcje, działają w najtrudniejszych warunkach i są uniwersalni. Dla nich ląd, morze, powietrze i walka pod wodą, to naturalne środowiska. Stąd ich rola jest nieoceniona. Oprócz broni w postaci walki wręcz Sealsi stosują także broń palną, wśród której są karabin FN SCAR, M4, Mp5, pistolety; M9 ,M11 oraz H&K USP. O Navy Seals powstało wiele filmów „Twierdza”, „Łzy Słońca”, czy „Komando Foki” Charlie Sheenem i Michealem Biehnem w rolach głównych. 2. SAS – Special Air Service – Wielka Brytania Special Air Service, to brytyjska jednostka specjalna założona w 1941 r. przez Davida Stirlinga. Początkowo pomyślana do przeprowadzania ataków za linią wroga w północnej Afryce. Mottem oddziału są słowa Who Dares Wins, co można przetłumaczyć jako Kto się odważy, ten wygrywa. Pomysłem wcześniej wspomnianego Davida Stirlinga było stworzenie czteroosobowych oddziałów, składających się z wszechstronnie wyszkolonych żołnierzy, zdolnych do prowadzenia akcji sabotażowych i zwiadowczych. Stirling podczas II wojny światowej służył w siłach specjalnych. Od czerwca 1940 roku był oficerem w 8 Commando.. Był także współzałożycielem Watchguard International i założycielem KAS International − prywatnych firm wojskowych. Obecnie istnieją trzy jednostki o nazwie SAS: 22 Professional Regiment of the Special Air Service – zawodowa jednostka wojskowa, 21 SAS (The Artists) i 23 SAS będące formacjami Armii Terytorialnej (ang. TA). Dwie pozostałe skupiają osoby zgłaszające się ochotniczo do służby w armii terytorialnej, stanowią naturalną bazę uzupełniania stanów osobowych w sytuacjach tego wymagających, na rzecz jednostki zawodowej. Służą w nich ludzie, którzy w swym czasie wolnym – a są to najczęściej wybrane weekendy – odbywają przysposobienie do działań bojowych. Podobny system przyjęli Australijczycy dla swojej bliźniaczej jednostki SASR. Pułk SAS (22 SAS) jest główną formacją specjalną Armii Brytyjskiej, pełni także bardziej specjalistyczną rolę szeroko rozumianej formacji do walki z terrorem i organizowania przedsięwzięć ratunkowych. Pomimo, iż nie jest jednostką ściśle kont-terrorystyczną, ukierunkowaną wyłącznie na operacje o profilu CT/HRU zalicza się do liderów tej formy działań specjalnych. Zobacz akcję komandosów z jednostki SAS: Po wojnie komandosi z SAS-u walczyli Malezji, Omanie, Somalii, Bośni, Iraku i Afganistanie. Ich najbardziej znana akcja to uwolnienie 19 zakładników przetrzymywanych w irańskiej ambasadzie w Londynie. Akcja miała miejsce 5 maja 1980 roku i nosiła kryptonim „Nimrod”. Po 6 dniach przetrzymywania zakładników komandosi SAS uwolnili 19 osób. Dwoje zakładników poniosło śmierć podczas akcji odbijania ambasady. Istnieją pewne przesłanki, by twierdzić, że podczas ataku doszło nie tyle do zabicia w walce dwu spośród terrorystów, co do ich rozstrzelania. SAS, jako jedyne oprócz izraelskiego Sayeret Matkal, może pochwalić się operacją odbicia zakładników na terytorium wroga w toku operacji „Barras” zrealizowanej w Sierra Leone w 2000 r. W 2001 roku żołnierze z SAS, razem z komandosami z USA i Australii walczyli z talibami w górach Tora Bora w poszukiwaniu Osamy bin Ladena. 3. Specnaz – Rosja Specnaz to nazwa wojskowych sił specjalnych podległych wcześniej radzieckiemu, a obecnie rosyjskiemu zarządowi wywiadu wojskowego GRU. Po upadku ZSRR Specnazem określano jednostki podporządkowane FSB, „Alfa”, „Wympieł” czy „Zenit”. Również oddziały specjalne rosyjskiego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych chętnie nazywają się Specnazem. Miana tego używają kompanie tzw. czerwonych beretów funkcjonujące przy dużych oddziałach (dywizjach, brygadach) wojsk wewnętrznych podlegających MWD (ministerstwu spraw wewnętrznych). Najsłynniejsza spośród nich jest jednostka „Witaź”. Obecnie jest to pułk, początkowo był to pluton, następnie kompania o numerze taktycznym 9. Było to nawiązanie do niemieckiej GSG-9. Zobacz jak walczy Specnaz: Twórcą oddziału był płk. Lisiuk, powołano go jako formację do walki z terrorem i uwalniania zakładników ok. roku 1978 z myślą o Olimpiadzie w Moskwie planowanej na 1980 r. Jedną z podawanych przyczyn była chęć ukrycia wówczas ściśle tajnej jednostki KGB „A”. To właśnie na tej ostatniej spoczywała odpowiedzialność za nowy rodzaj działań specjalnych, jakim było zwalczanie grup terrorystycznych operujących w miastach i uwalnianie zakładników z rąk zabarykadowanych porywaczy. Obecnie w ramach FSB istnieje Centrum Specjalnego Przeznaczenia (ros. CSN), w ramach którego funkcjonują co najmniej dwa oddziały : Zarząd „A” – do uwalniania zakładników, Zarząd „W” – jako wielozadaniowa formacja specjalna. Dla tych jednostek istnieją połączone struktury logistyczne, wsparcia, oraz planowania i dowodzenia. Ich dopełnieniem jest tzw. grupa kadrowa 9 Pułku Specjalnego Przeznaczenia „Witaź”, wspierająca liczebnie oba wymienione podczas poważniejszych przedsięwzięć. Rekruci do oddziałów Specnazu poza podstawowym szkoleniem wojskowym zostają przeszkoleni w zakresie walki wręcz, technik zabijania po cichu, spadochroniarstwa (w tym skoki z opóźnionym otwarciem spadochronu), technik infiltracji (w tym omijania systemów alarmowych i otwierania zamków), sabotażu, posługiwania się materiałami wybuchowymi, języków obcych, przetrwania, posługiwania się liną, precyzyjnego strzelania, zwiadu, posługiwania się mapą i bronią produkcji zagranicznej, prowadzenia zagranicznych pojazdów, obcej taktyki, techniki i procedur. W fazie szkolenia rekruci ćwiczą na torze przeszkód i odbywają długie marsze, często w pełnym wyposażeniu chroniącym przed atakiem chemicznym i w maskach gazowych. Większość ćwiczeń fizycznych jest bardzo trudna, a rekrutom często nie daje się racji żywnościowych, żeby sami zdobyli jedzenie. Rekruci mają też okazję wyjechać za granicę w składzie rosyjskiej drużyny olimpijskiej, otrzymują dobre wyżywienie i mają wygodne życie w czasie szkolenia górskiego lub narciarskiego. Po zakończeniu szkolenia rekruci uczestniczą w manewrach, w czasie których można w pełni sprawdzić ich umiejętności. Manewry odbywają się w środowisku zbliżonym do warunków rzeczywistych, np. w odtworzonych bazach pocisków Cruise, lotniskach NATO, ośrodkach łączności. W czasie manewrów używa się materiałów wybuchowych i ostrej amunicji. Żołnierze Specnazu słyną z wyjątkowej sprawności fizycznej oraz brutalności. Podczas operacji antyterrorystycznej w teatrze przy Dubrowce ponoć dobijali zamachowców odurzonych przy pomocy gazu usypiającego strzałem z bliskiej odległości w głowę. 4. GROM – Polska GROM – Jednostka Reagowania Operacyjno-Manewrowego – to spec oddział powołany 13 lipca 1990 roku i zorganizowany wg wzorów amerykańskich i brytyjskich. Ta spec grupa od początku składała się wyłącznie z zawodowców i była przeznaczona do działań specjalnych, w tym antyterrorystycznych, poszukiwawczych, rozpoznania, odbijania zakładników. Jednostka może prowadzić działania na lądzie, pod wodą i z powietrza, w trudnych warunkach terenowych, klimatycznych i pogodowych. – O tym, co powinien umieć każdy żołnierz sił specjalnych, można by mówić godzinami – opowiada ppłk. Krzysztof Przepiórka, jeden z pierwszych żołnierzy GROM-u, oraz były dowódca oddziału bojowego. Oprócz tego, że wszyscy muszą nurkować, skakać ze spadochronem, strzelać wyborowo, rozbrajać bomby czy bezszelestnie obezwładniać przeciwników, każdy ma jakąś specjalność, w której jest mistrzem. Dzięki temu można stworzyć zespół. – Tak naprawdę pojedynczy żołnierz sił specjalnych stanowi znikomą wartość bojową. Liczy się całość – dodaje były GROM-owiec. Żołnierze GROM brali udział w misjach na Haiti (1994), na Bałkanach (1996), w Iraku i Afganistanie. Za jeden z ich większych sukcesów uznaje się pojmanie zbrodniarza wojennego Slavko Dokmanovicia. Zobacz, jak działa GROM: Na część Gromosława Czempińskiego, szefa Urzędu Ochrony Państwa, który uczestniczył w akcji ratowania oficerów Centralnej Agencji Wywiadowczej Stanów Zjednoczonych z terenu Iraku, pierwszy dowódca Sławomir Petelicki nazwał jednostkę specjalną GROM. – To jednostka na najwyższym poziomie, żadna malowana armia wystawiana na defilady. Są to siły niewielkie, ale niesamowicie skuteczne. W Iraku garstka żołnierzy GROM-u wykonała tak kluczowe, skomplikowane i trudne zadania, że Amerykanie nie bali się poświęcać setek żołnierzy do ich zabezpieczenia- mówił o operacji w Iraku gen. Roman Polko. Wśród znakomitych dowódców Gromu są gen. Roman Polko i gen. Sławomir Petelicki. W 2010 roku ukazała się książka „GROM. Siła i honor” – wywiad-rzeka ze Sławomirem Petelickim przeprowadzony przez Michała Komara. – Stworzenie GROM-u moim marzeniem było już w latach siedemdziesiątych – wyznał na spotkaniu autorskim generał. – Od dziecka chciałem być komandosem, tak samo jak mój ojciec, który był spadochroniarzem Armii Ludowej – wspomniał Petelicki. Jak przekonują eksperci jednostka GROM to odpowiednik takich wojsk specjalnych jak: amerykańskie Special Forces Operational Detachment – Delta, SEAL Team IV, brytyjskie 22 Specjal Air Service, Special Boat Servie, czy też izraelskie Sayeret Mat’kal. 5. Delta Force – USA Delta Force, to Operacyjny Oddział Sił Specjalnych armii Stanów Zjednoczonych); amerykańska jednostka specjalna, utworzona w 1977 roku przez pułkownika Charlesa Beckwitha, wzorowana na brytyjskiej Special Air Service (SAS). Oddział stacjonuje w Fort Bragg w Karolinie Północnej. Jego nazwa „Delta” została zaczerpnięta przez samego pułkownika z operacji w Wietnamie o takim kryptonimie, w której brał on udział. Do służby w tej jednostce rekrutowani są byli rangersi, „zielone berety” oraz żołnierze ze 101. Dywizji Powietrznodesantowej i 82. Powietrznodesantowej, lecz przyjmowani są również żołnierze z innych jednostek amerykańskich – komandosi tej formacji wyspecjalizowani są w akcjach odbijania zakładników, głównie z uprowadzonych samolotów. Jednostka specjalizuje się w działaniach CT poza granicami kraju. Składa się z trzech szwadronów: A, B, C; każdy z nich w zależności od potrzeb misji może być podzielony na mniejsze jednostki. Delta Force współpracuje ze 160 Pułkiem Lotniczym Operacji Specjalnych (160th SOAR), brytyjskim SAS, niemieckim GSG 9 i polskim GROM. Zobacz, jak trenuje spec oddział Delta Force: Jedną z najsłynniejszych akcji jednostki jest nieudana próba odbicia zakładników w ambasadzie amerykańskiej w Teheranie w 1980 roku. Pozostałe jej akcje to akcje na Grenadzie w 1983, atak na więzienie Richmond Hill i uwolnienie więźniów, odbicie zakładników samolotu Kuwejckich Linii Lotniczych (1984), udział w inwazji na Panamę, poszukiwanie generała Manuela Noriegi i jego doradców, uwolnienie z więzienia Kurta Muse (1989), ochrona podczas wojny nad Zatoką Perską wysokich rangą oficerów amerykańskich, poszukiwanie Mohameda Farah Aidida w stolicy Somalii – Mogadiszu, gdzie zginęło 19 amerykańskich żołnierzy, w tym snajperzy DELTY Randy Shughart i Gary Gordon, pośmiertnie odznaczeni Kongresowym Medalem Honoru (zob. bitwa w Mogadiszu (1993)), misja na Haiti w 1994, odbicie zakładników z opanowanej przez terrorystów rezydencji ambasadora Japonii w Limie, polowanie na talibów i członków Al-Kaidy w Afganistanie (2001-2004) udział w operacji „Iraqi Freedom” w Zatoce Perskiej (od 2003). 6. KSK – Kommando Spezialkräfte – Niemcy Kommando Spezialkräfte (KSK) jest jednostką specjalną niemieckiej Bundeswehry wzorowaną na brytyjskim Special Air Service (SAS) założoną w 1996 roku. KSK jest częścią Division Spezielle Operationen (Dywizji Operacji Specjalnych). Komandosi tej formacji zajmują się wywiadem wojskowym, rozpoznawaniem i monitorowaniem celów z o wysokim znaczeniu militarnym, powstrzymywaniem ataków terrorystycznych, usuwaniem, niszczeniem lub uszkadzaniem ważnych dla przeciwnika obiektów, urządzeń, broni i sprzętu, odbijaniem zakładników. Zobacz jak działa KSK: W skład jednostki wchodzi 1000 komandosów w tym 850 żołnierzy zawodowych i kontraktowych oraz 150 żołnierzy z poboru. Szkolenie żołnierzy przebiega wraz z jednostkami SAS oraz Delta Force. Żołnierze tej spec jednostki mają uniform piechoty niemieckiej, wykonany z Nomexu czarny kombinezon, kominiarka oraz kevlarowy hełm. Broń: nóż Gerber II, karabin HK G36, HK MP5-SD3 9 mm, pistolet P8, snajperski G22, podwodny pistolet PII, karabin maszynowy HK 21, HK 23, MG3 GPM. KSK do przemieszczania używa 2 tonowego pojazdu UNIMOG oraz Mercedesa Benz G. KSK brał udział w operacjach związanych z aresztowaniami zbrodniarzy wojennych na Bałkanach, w Bośni i Hercegowinie oraz w Kosowie, szczegóły tych działań jednak nie zostały ujawnione. Jednostka bierze udział w operacji Enduring Freedom działając w składzie Task Force K-Bar (Combined Joint Special Operations Task Force – South) oraz wykonuje operacje na terenie Afganistanu w ramach ISAF. Dodatkowo KSK obok przedstawicieli sił specjalnych z 7 innych państw (Australii, Danii, Kanady, Norwegii, Nowej Zelandii i Turcji), stanowiła część Połączonego Zespołu do Zadań Specjalnych – Południe (JSOTF-South), który od października 2001 do kwietnia 2002 skutecznie tropił i zwalczał Talibów i Al-Kaidę w południowym Afganistanie. Do ich najsłynniejszych akcji należy zaliczyć: schwytanie Milorada Krnolejaca, zbrodniarza wojennego, w Bośni w 1998 roku, udział w uwolnieniu zakładników przetrzymywanych na Filipinach w 2000 roku czy akcje przeciwko Al-Kaidzie w Afganistanie. 7. Shayetet 13 (Israeli Naval Commando) – Izrael Shayetet 13 ( Flotylla 13) to elitarna jednostka komandosów izraelskiej marynarki wojennej, uważana za jedną z głównych sił specjalnych Izraela (wraz z Sayeret Matkal i jednostki Shaldag ). S’13 specjalizuje się w działaniach na morzu, ziemi, w akcjach bezpośrednich, działaniach specjalnych na tyłach przeciwnika, walce z terroryzmem, odbijaniu zakładników czy w działaniach wywiadowczych. Jednostka brała udział w prawie wszystkich najważniejszych wojnach Izraela, jak również innych działaniach, które często są tajne i znane tylko nielicznym. Szybkość działania oraz precyzja wykonania akcji sprawia, ze Shayetet 13 uznawany jest powszechnie jako jedna z najlepszych światowych sił specjalnych i jest często porównywana do US Navy SEALs , czy brytyjskich SAS. W oddziałach „13” służy około 300 żołnierzy. Rekruci do tej jednostki przechodzą szkolenie bojowe, spadochronowe, ale uczą się również żeglarstwa, nurkowania i posługiwania się materiałami wybuchowymi pod wodą. Zobacz jak działa Shayetet 13: Początki tej formacji sięgają czasów drugiej wojny światowej, kiedy to w ramach oddziałów szturmowych Hagany (żydowskiej organizacji paramilitarnej) utworzono tzw. Kompanię Morską (Pa-lyam). Jej żołnierze specjalizowali się w akcjach sabotażowych, w podkładaniu materiałów wybuchowych pod statki i okręty. Oddział wziął aktywny udział w działaniach przeciwko Brytyjczykom. Z chwilą powstania państwa izraelskiego i jego sił zbrojnych (Siły Obronne Izraela) członkowie Palyam utworzyli kadrę nowo powstałego oddziału Shayetet 13, włączonego do składu Marynarki Wojennej. Istnienie tego oddziału pozostawało tajemnicą aż do lat 60. W wojnie sześciodniowej komandosi morscy wzięli ograniczony udział, chociaż w jej trakcie doszło do spektakularnej porażki – podczas akcji na Aleksandrię sześciu płetwonurków, przetransportowanych na pokładzie okrętu podwodnego, zostało schwytanych przez Egipcjan. Bardziej udane były działania podczas tzw. wojny na wyniszczenie. Najsłynniejszą wówczas operacją był atak na znajdującą się na Kanale Sueskim tzw. Zieloną Wyspę – betonową fortecę wzniesioną na koralowcu przez Brytyjczyków w czasie II wojny. Zajęta przez Egipcjan wyspa zaatakowana została w pierwszej fazie przez kilkudziesięcioosobowy oddział płetwonurków uzbrojonych w granaty i broń strzelecką – karabinki AK 47 i peemy Uzi. W marcu 2011 roku izraelscy komandosi zajęli płynący pod liberyjską banderą statek „Victoria” z ładunkiem irańskiej broni przeznaczonej dla Hamasu. Statek wypłynął ze sprzymierzonej z Iranem Syrii, zawinął po drodze do Turcji i zmierzał do egipskiej Aleksandrii, gdzie cargo miało być rozładowane i dalej lądem przewiezione przez Synaj do Strefy Gazy. . Najsłynniejszą operacją była jednak ta przeprowadzona w 2003 roku na pokładzie „Kariny A”, na którym znaleziono 50 ton pocisków, moździerzy, karabinów i amunicji dla Hamasu. 8. US Army Rangers – USA US Army Rangers, to elitarna jednostka specjalna wojsk lądowych Stanów Zjednoczonych podległa pod „Dowództwo operacji specjalnych wojsk lądowych Stanów Zjednoczonych” (ang. United States Army Special Operations Command, USSOCOM) z bazą w Fort Benning, stanie Georgia. Pierwsza jednostka Rangers została stworzona przez majora Roberta Rogersa w 1756 roku, powstała z żołnierzy piechoty. „Rangersi zawsze na czele! – to motto tej jednostki. Pułk Rangersów jest jednostką, która cały czas posiada bardzo wysoki stopień gotowości (18 godzin) do podjęcia działań w dowolnym obszarze świata, oraz zdolna jest prowadzić działania samodzielne przez okres pięciu dni. Wśród zadań Rangersów są prowadzenie akcji bezpośrednich, rajdów na teren wroga, operacji konwencjonalnych i specjalnych (które mogą być realizowane przez lekką piechotę), wsparcie lub ubezpieczenie jednostek specjalnych takich jak Delta Force, Navy Seals, ewakuacja ludzi i sprzętu, infiltracja oraz eksfiltracja drogą lądową, morską i powietrzną. Specjalizują się w zdobywaniu wrogich lotnisk. Rangersi są uzbrojeni Noże i bagnety: M9 Bayonet, M11 Knife (EOD), Broń krótka: M9 (Beretta 92F/FS), M11 (SIG Sauer P228), Karabiny maszynowe:M249 ( x 45 mm NATO), M60 ( x 51 mm NATO), Karabiny snajperskie i wyborowe: Barret M82A1M/A3 (Barrett M82A3; Special Application Scoped Rifle, x 99 mm BMG), M14 (Semi-Automatic Rifle, x 51 mm NATO), Remington M24 SWS (Bolt Action Sniper Rifle, x 51 mm NATO), oraz Broń przeciwpancerna/granatniki/ładunki wybuchowe: M136 (Bofors AT4; Disposable Recoilless Rifle, 84 mm), Karl Gustav M3 RAAWS (Recoilless Rifle, 84 mm), M18 Claymore. W 1989 roku 75 Pułk Rangers walczył w Panamie, a rok później część 1. batalionu wzięła udział w wyzwoleniu Kuwejtu. W 1993 roku kompania 3. batalionu wraz z dowództwem pułku zostały wysłane do Somalii w ramach operacji „Przywrócić Nadzieję”. W jej trakcie rangersi wraz z komandosami Delty i SEALs przeprowadzili w centrum Mogadiszu akcję ujęcia współpracowników Mohameda Farraha Aidida. Przerodziła się ona w regularną bitwę z miejscową milicją i cywilami, podczas której żołnierze z 75 Pułku stracili 6 zabitych i wielu rannych. Elementy pułku uczestniczyły w misjach stabilizacyjnych na Haiti (1994) i w Kosowie (2000). Od 2001 roku rangersi brali aktywny udział w tzw. wojnie z terroryzmem, przeprowadzając działania bojowe na terenie Iraku i Afganistanu. Zobacz Rangersów w akcji: Najsłynniejsze operacje Rangersów to lądowanie w Normandii w 1944 roku oraz operacja w Mogadiszu z 1993 roku (akcja filmu „Black Hawk Down” została oparta na tej operacji) 9. GSG 9 – Niemcy GSG-9 (Grenzschutzgruppe 9) to jednostka niemieckiej Federalnej Straży Granicznej wydzielona specjalnie do działań antyterrorystycznych., uznawana za jedną z najlepszych na świecie, będąca wzorem dla odpowiedników z innych państw, utworzona po tragicznych wydarzeniach na Ingrzyskach Olimpijskich w Monachium 1972 r. za zgodą ówczesnego ministra federalnego spraw wewnętrznych RFN Hansa-Dietricha Genschera. GSG 9 podlega Bundesministerium des Innern. Siedziba GSG 9 jest w miejscowości Sankt Augustin pod Bonn. Zobacz jak działa spec oddział GSG 9: GSG 9 jest używana do zwalczania terroryzmu, odbijania zakładników, eskortowania, zabezpieczania obszaru, neutralizacji wyznaczonych celów. GSG 9 składa się z 3 podstawowych podgrup i kilku podgrup wspomagających: 1/GSG 9 – grupa do regularnych zadań na lądzie, do jej zadań należy odbijanie zakładników, ochrona obiektów i osób, neutralizacja i aresztowania osób szczególnie niebezpiecznych. W jej skład wchodzi ok. 100 osób; 2./GSG 9 – grupa do działań morskich, zajmuje się działalnością na akwenach, jak odbijanie porwanych statków, czy platform wiertniczych. Liczy ok. 100 osób oraz 3./GSG 9 – grupa do działań powietrznych; jej działania obejmują atak z powietrza, spadochroniarstwo i działania z helikopterów. Liczy ok. 50 osób. Wśród akcji niemieckiego oddziału GSG 9 są Operacja „Magiczny Ogień” odbicie wszystkich 86 zakładników lotu Lufthansy 181 (Boeing 737) i zabicie 3 porywaczy na lotnisku w Mogadiszu – Somalia- 1997, aresztowania członków Frakcji Czerwonej Armii (1982-1993), uwolnienie zakładników w Kassel-1994, pomoc w uwolnieniu zakładników na Filipinach-2000, pomoc w uwolnieniu 4 niemieckich turystów w Egipcie-2000, aresztowania terrorystów powiązanych z zamachami z 11 września (2001-2002) oraz działania w Iraku (ochrona ambasady w Bagdadzie)- 2003-2004. 10. GIGN – Francja GIGN (Groupe d’Intervention de la Gendarmerie Nationale), to oddział antyterrorystyczny francuskiej żandarmerii narodowej powstały po wydarzeniach mających miejsce w czasie olimpiady w Monachium w 1972 r. Wówczas francuski rząd podjął decyzje o utworzeniu spec grupy zdolnej do przeciwdziałania aktom terrorystycznym. O d tego czasu GIGN może interweniować we Francji, jej terytoriach zamorskich oraz za granicą. Jak obliczyli specjaliści czas postawienia jednostki do akcji wynosi 30 minut podczas 24 godzinnego dyżuru. GIGN składa się z sześciu grup po 15 ludzi. 4 grupy szturmowe i 2 pomocniczo-organizacyjne. Każda grupa szturmowa jest podzielona na 2 zespoły taktyczne. Zobacz oddział GIGN w akcji: Podstawowe zadania francuskiego oddziału specjalnego to walka z terroryzmem lotniczym, tłumienie buntów więziennych, zatrzymania najniebezpieczniejszych przestępców oraz wsparcie oddziałów specjalnych Policji (GIPN i RAID). W czasie istnienia jednostka wzięła udział w ok. 1000 operacjach, ratując 500 zakładników, aresztując 1000 oraz zabijając setki terrorystów. W czasie akcji zginęło 2 komandosów, a w czasie ćwiczeń 7. GIGN zatrzymywało wielu groźnych przestępców i terrorystów we Francji i Europie. GIGN zwalcza ETA we Francji i Hiszpanii. Do selekcji mogą zgłosić się ludzie do 32 lat zdolni wykonać 100 pompek, 300 brzuszków, 25 podciągnięć na drążku i szybkich wejść na linę. Na takich kandydatów czekają testy fizyczne: marsz z obciążeniem 8 km na czas, pływanie ze związanymi kończynami, skoki do wody, strzelanie z kbk na 200 m, strzelanie pistoletu na 50 m oraz testy psychiki i odwagi. Po przejściu tego sprawdzianu odbywa się rozmowa kwalifikacyjna z dowódcą jednostki. Selekcję przejdzie od 5 do 10% kandydatów. Potem jest szkolenie obejmujące strzelanie, operowanie ze śmigłowców Equeril, Dauphin, EC-135 i Eurocopter Puma. Następne są kursy kierowania pojazdów, obsługa uzbrojenia, kursy walki wręcz, saperskie. Zaawansowane szkolenie obejmuje skoki spadochronowe HALO/HAHO, szkolenie z zakresu walki w pomieszczeniach „CQB”, szturmowanie samolotów i pojazdów naziemnych (Pociągi i autobusy). Wśród jej najlepszych operacji są uwolnienie 30 dzieci z porwanego autobusu przez FLCS (Front Wyzwolenia Wybrzeża Somali ) w Dżibuti w 1976 r., planowanie uwolnienia dyplomatów z Francuskiej ambasady w San Salvadorze w 1979 ( porywacze poddali się zanim atak został przeprowadzony), uwolnienie zakładników w Ouvéa na Nowej Kaledonii w maju 1988, uratowanie 171 pasażerów linii lotniczych Francji lotu 8969 w Marsylii w 1994. Samolot został porwany przez 4 członków GIA, w czasie negocjacji z algierskim rządem zginęło 3 zakładników, czy działania w Bośni, polegające na aresztowaniu ludzi podejrzanych o zbrodnie wojenne.